İnsan en çok ben’liğine yer bulamadığında yoruluyor.
Kendini ifade edemediğinde,
Etse de sesine yankı bulamadığında yoruluyor.
İnsan en çok, sınırları ihlal edildiğinde yoruluyor.
Duygularını nereye koyacağını bilmediğinde.
Konuşmadığında,
Konuşamadığında,
Konuşsa da duyulmadığında çok yoruluyor insan.
Ama insan en çok anlaşılmadığında yoruluyor.
Kimse onu dinlemek istemediğinde,
Çok yalnız bırakıldığında.
Kimse onu anlamadığında.
İçi artık, daha fazla düşüncesini alamayacak kadar dolduğunda.
Düşündükçe içinden çıkamadığında.
En kötüsü de düşünmeyi bıraktığında yoruluyor insan.
Güçsüz düşüyor.
Sonra da güçsüz diye eleştiriliyor.
Oysa en çok ruh inciniyor.